[vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”grid” anchor=”portfolio” angled_section=”no” text_align=”right” background_image_as_pattern=”without_pattern” padding_top=”23″ padding_bottom=”100″][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”15787″ img_size=”full” alignment=”center” qode_css_animation=”element_from_fade” transition_delay=”0.2″][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

شیدا

[/vc_column_text][vc_separator type=”small” position=”right”][vc_column_text]

در تجلیل از عارف شیدا آیت‌الله سید عبدالکریم کشمیری(ره).

«… فرمود سرت را بگذار اینجا، گوشم را گذاشتم روی قلبشان، دیدم مثل ساعت که دائم کار می‌کند یک کلمه‌ای دائم تکرار می‌شود…» (برگرفته از متن کتاب)

میان خدا و اینان چه می‌گذرد؟ ما که عارف نیستیم اما می‌خواهیم عاشق باشیم، می‌خواهیم بود و نبودمان را فدای او کنیم، آیا می‌شود ما را هم صدا کند همان‌طور که این عارف شیدا را به سوی خود خواند؟

[/vc_column_text][vc_separator type=”transparent” up=”20″ down=”0″][button target=”_self” hover_type=”default” text_align=”right” text=”بازگشت” link=”/publishers/”][/vc_column][/vc_row]

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *